Door middel van een irisscoop kijk ik naar een oog. In het oog kun je de iris, de pupil, het oogwit, het oogbindvlies en alles wat daar bij hoort (bloedvaten, spieren, vocht e.d.) bekijken. Een natuurgeneeskundige beoordeelt niet de functie van het oog zoals een opticien of oogarts dat doet. In ons gesprek wordt wat ik in het oog zie met de bevindingen uit het gesprek in verband gebracht.

Ieder orgaan is op zijn eigen manier in het oog gerangschikt. De tekens in de ogen laten een bepaald proces/beeld zien. Of dit een verstoring is die nu al voelbaar of merkbaar is wordt in een gesprek duidelijk.

De irisdiagnose is een hulpmiddel om tot een bredere diagnose te komen en niet een op zichzelf staand middel om een ziekte te diagnosticeren. Vooral de constitutie en/of diathese, die zichtbaar zijn in het oog, geven zwakten in orgaanstelsels aan. Hieraan kun je zien in welke gebieden klachten zich over het algemeen zullen openbaren, informatie over de belasting van de afvalstoffen in het systeem en indicaties over vatbaarheid voor bepaalde ziektes en de reactie van het lichaam daarop.

De constitutie zegt iets over de psyche van de mens. Ieder individu reageert op een bepaalde prikkel op zijn eigen wijze. Dit wordt bepaald door erfelijke aanleg, omgeving en aangeboren of verworven beschadigingen. Door het toedienen van een constitutiemiddel kan het lichaam soms al zo stabiliseren dat homeostase vanzelf weer wordt bereikt. 

In mijn praktijk maak ik via de irisscoop een foto van het oog, die ik gebruik als hulpmiddel om mijn diagnose te ondersteunen.

Homeostase betekent het in evenwicht zijn van alle functies in het lichaam (zoals temperatuur, zuurgraad, bloeddruk en ademhaling) en het vermogen van het lichaam dit evenwicht te behouden, ondanks omgevingsinvloeden.
Constitutie is de genetische bepaalde psychische en fysieke geaardheid, m.a.w. het gehele wezen van de mens.
Diathese is de aanleg of vatbaarheid voor het krijgen van bepaalde ziekten of uitingsvormen daarvan.